16 Mart 2015 Pazartesi

Tinerci Bir Arkadaş İle Sohbetim

Tinerci İle Sohbet

Geçenlerde işten geç bir saatte çıkış yapmıştım, etraf biraz karanlık ve dükkanlarında kapanmış olduğu bir zaman dilimiydi. En azından benim bulunduğum kaldırımda ki dükkanların büyük çoğunluğu kapanmaya yüz tutmuş görebildiğim tek açık dükkan da az ileride ki simitçi yeriydi.

Civar bölgelerde sık sık gördüğüm ve ne zaman görsem yolumu çevirdiğim tinerci birisi o an da önüme çıktı ve benden para istedi. Bende param olmadığını ve ona veremeyeceğimi söyledim. Normalde onu günün farklı saatlerinde de görürdüm ve bu zamana kadar her görüşümde yolumu çevirip önüme çıkmasını engellemiştim, karşıma çıkmasından tırsıyordum ve bir problem çıkar diye kendimce önlem alıyordum. Malumunuz haberlerde gördüğümüz onlarca olay ve sıkıntılı haberlerden sonra insan ister istemez tedirgin oluyor ve tedbirli davranmak istiyor. Benimki de işte böyle bir şey.

Sonra bu arkadaşla konuşmaya başladık, ona nerelisin, nereden geliyorsun, nerede kalıyorsun gibi bir takım sorular sordum. Oda; Ankara'lı olduğunu, kimi kimsesi olmadığını ve köprü altında yaşadığını söyledi. Bu konuşmaları yaparken gayet sakin ve korkusuzca bir duruş sergileyerek duruyordum ve konuşmayı sürdürüyordum. Çünkü herhangi bir panik halinde ne ile karşılaşabileceğimi bilemiyordum. İstanbul'un bin bir türlü hali var, kimle nerede ne zaman karşılaşacağımız yada karşılaştığımız insan nasıl biri hiç bilemeyiz. O yüzden hem tedirgin hemde sakin bir vaziyette konuşmayı sürdürdüm. Arkadaşa elinde ki tinere nazaran, "bu böyle gitmez, bundan senin kurtulman lazım" dedim. Daha sonra "kalacak yerin yok mu" diyerek konuyu devam ettirdim. Oda dediklerimi onayladı, kurtulması gerektiğini biliyordu.

Tinerci arkadaş bana, daha önce Bakırköy'de kaldığını ve orada dayak yediğini, bazı problemler yaşadığını ve en sonunda da oradan kaçmak zorunda kaldığını anlattı. Ne kadar doğru ne kadar yanlış tabi ki bilemem, ancak bir şeyler yaşamış, kimsesiz ve sıkıntılı bir durumda olduğu çok açıktı. Ona karnın aç mı diye sordum ve "aç abi" diyerek cevap verdi. Daha sonra simitçi'den kendisine bir simitle çay ısmarladım ve teşekkür ettikten sonra yollarımızı ayırdık. Böylece bir hikayemi de sizlerle paylaşmak istedim. Umarım hayatları bir düzene girer ve sokaklardan kurtulurlar. Dışarıda kalan, evsiz barksız, kimi kimsesiz olan herkes bulunduğu kötü durumdan inş kurtulur.

Saygılarımla


Hiç yorum yok: